Λευτέρης: Δημιουργός του Αύριο

Ο 17χρονος Λευτέρης Χαλβαντζής, μέλος της ομάδας Elite του MakerLab, κατασκευάζει ρομπότ και έχει μεγάλες φιλοδοξίες για το μέλλον του. Μιλήσαμε μαζί του για το πώς είναι η ζωή όταν προπονείσαι για διεθνείς διαγωνισμούς. 

Λευτέρης Χαλβαντζής, μέλος της ομάδας Elite του MakerLab

Γεια σου Λευτέρη, μπορείς να μας πεις λίγα λόγια για σένα και πώς ξεκίνησες στο MakerLab; 

Ξεκίνησα στο MakerLab όταν ήμουν 9 χρονών. Θυμάμαι να βλέπω με τον πατέρα μου ένα ντοκιμαντέρ για μηχανικούς που σχεδίαζαν εξαρτήματα για αεροπλάνα μέσω 3D εκτύπωσης. Με τράβηξε αμέσως, και όταν του είπα ότι θέλω να μάθω περισσότερα, με έγραψε στο MakerLab.

Ξεκίνησα με προγράμματα ρομποτικής Lego, τα οποία με εισήγαγαν στον προγραμματισμό με διασκεδαστικό τρόπο. Ήταν στο Αγρίνιο, το μοναδικό τότε παράρτημα του MakerLab – και αυτό στο οποίο ανήκω ακόμα.

Ποια είναι η εβδομαδιαία σου ρουτίνα προπόνησης; Και πώς συνδυάζεις την Elite εκπαίδευση με το σχολείο και τις υπόλοιπες δραστηριότητές σου;

Αφιερώνω τουλάχιστον 12 ώρες την εβδομάδα στην Elite εκπαίδευσή μου, που περιλαμβάνει τόσο διαδικτυακές σπουδές όσο και φυσική παρουσία στο εργαστήριο. Ταυτόχρονα φοιτώ στο λύκειο και κάνω στίβο. Είναι απαιτητικό, αλλά με βοηθάει το γεγονός ότι αγαπώ αυτό που κάνω — πιστεύω πραγματικά σε αυτό. Αυτή την περίοδο ασχολούμαι κυρίως με τη ρομποτική και την τεχνητή νοημοσύνη, αν και παλαιότερα είχα δώσει μεγάλη έμφαση και στον προγραμματισμό.

Μπορείς να μας πεις πώς λειτουργεί η Elite Ομάδα; Πώς είναι το κλίμα στην ομάδα;

Είμαστε τέσσερα άτομα στο κομμάτι της ρομποτικής της ομάδας Elite στο Αγρίνιο. Γνωριζόμαστε πολύ καλά και έχουμε δέσει σαν ομάδα. Υπάρχουν δύσκολες στιγμές, ειδικά όταν προετοιμαζόμαστε για διαγωνισμούς, αλλά η ξεκάθαρη δομή της δουλειάς μας και ο αλληλοσεβασμός μάς κρατούν ενωμένους.

Κατανέμουμε τα καθήκοντα ανάλογα με το ποιος έχει τη μεγαλύτερη εμπειρία ή ενδιαφέρον για κάθε μέρος του έργου. 

Συνήθως εγώ αναλαμβάνω τον 3D σχεδιασμό, ενώ τα άλλα μέλη αναλαμβάνουν την κωδικοποίηση και τον προγραμματισμό.

Μπορείς να μοιραστείς μια αγαπημένη σου ανάμνηση — κάποια στιγμή υπέρβασης ή μια μεγάλη πρόκληση που ξεπέρασες;

Μάλλον θα έπρεπε να αναφερθώ στο όταν η ομάδα μας κατασκεύασε ένα ρομπότ μέσα σε μόλις ενάμιση μήνα πέρσι για τον διαγωνισμό RoboCup, χωρίς να έχουμε τους συνηθισμένους μήνες προετοιμασίας.

Βλέπετε, η Ελλάδα δεν είχε τα προκριματικά την προηγούμενη χρονιά, οπότε μάθαμε κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή ότι είχαμε γίνει δεκτοί να διαγωνιστούμε, κάτι που φυσικά προκάλεσε τεράστιο άγχος σε όλους μας, όπως μπορείτε να φανταστείτε! Δεν καταφέραμε να φτάσουμε ψηλά στην κατάταξη του διαγωνισμού, αλλά ήμασταν απίστευτα περήφανοι που καταφέραμε να φτάσουμε εκεί, με πιθανώς τον πιο σύντομο χρόνο ειδοποίησης στην ιστορία των διαγωνισμών ρομποτικής.

Το RoboCup είναι ο πιο συναρπαστικός διαγωνισμός. Είναι απλώς ένα επίπεδο πάνω από όλους τους άλλους, και ανυπομονώ να συμμετάσχω ξανά στη Βραζιλία τον επόμενο μήνα

- αυτή τη φορά, πολύ καλύτερα προετοιμασμένοι και με πιο ξεκάθαρο πλάνο.

Πώς διαφέρει η προπόνηση για διαγωνισμούς από την κανονική σου εκπαίδευση;

Η κύρια διαφορά είναι ότι η εκπαίδευση για διαγωνισμούς είναι ότι η δεύτερη απαιτεί περισσότερη ανεξάρτητη έρευνα και προετοιμασία. Περιλαμβάνει τη μελέτη των κανονισμών του διαγωνισμού σε βάθος και την ανάπτυξη ενός συγκεκριμένου project plan. Αντίθετα, η κανονική εκπαίδευση ακολουθεί ένα πιο χαλαρό και σταθερό εβδομαδιαίο πρόγραμμα, με στόχο τη σταδιακή ενίσχυση των βασικών γνώσεων και δεξιοτήτων.

Ποια δεξιότητα έχεις δουλέψει περισσότερο; Ποια είναι μια δεξιότητα — τεχνική ή προσωπική — που έχεις δουλέψει σκληρά για να αναπτύξεις;

Ο 3D σχεδιασμός, ειδικά σε σχέση με το ρομπότ για το RoboCup. Έχτισα τα θεμέλια στο MakerLab και συνέχισα με έρευνα και εξάσκηση στο σπίτι. Μου αρέσει γιατί έχει δημιουργικό χαρακτήρα και κάνει το υλικό κομμάτι του ρομπότ πιο προηγμένο — άρα πιο εύκολο για τους άλλους να το προγραμματίσουν.

Τι σε κρατάει όταν τα πράγματα γίνονται δύσκολα ή μονότονα;

Με βοηθάει να σκέφτομαι όλον τον χρόνο και τον κόπο που έχω ήδη επενδύσει. Αν σταματήσω στις δυσκολίες, όλα θα έχουν πάει χαμένα. Πλέον έχω την εμπειρία να ξέρω ότι αν εμπιστευτώ τη διαδικασία, δουλέψω και προχωρήσω, θα τα καταφέρω.

Αυτό είναι και το βασικό μάθημα του MakerLab: παίρνεις ένα πρόβλημα, το "σπας" σε μικρότερα κομμάτια και τα λύνεις ένα-ένα. Είναι μια ευρύτερη φιλοσοφία ζωής — δεν μαθαίνουμε μόνο ρομποτική και προγραμματισμό, αλλά πώς να λύνουμε προβλήματα.

Με βοηθάει να σκέφτομαι όλον τον χρόνο και τον κόπο που έχω ήδη επενδύσει. Αν σταματήσω στις δυσκολίες, όλα θα έχουν πάει χαμένα.

Αποφοιτείς το 2026 – τι σχεδιάζεις για το μετά;

Θέλω να σπουδάσω μηχανολόγος μηχανικός, ένα αντικείμενο που βρίσκω συναρπαστικό. Με ενδιαφέρουν οι δομές πλέγματος και τα μεταϋλικά, και ο απώτερος στόχος θα ήταν να εργαστώ σε έναν τομέα σχετικό με αυτά τα θέματα, για παράδειγμα στον μηχανοκίνητο αθλητισμό όπως η Formula 1.

Στον διαγωνισμό RoboCup Rescue Maze σχεδίασα ένα σύστημα ανάρτησης τύπου MacPherson για να βελτιώσω την απόδοση του ρομπότ σε ανώμαλο έδαφος. Αφού απέτυχε το πρώτο πρωτότυπο, το επανασχεδίασα σε CAD εμπνευσμένος από τις πραγματικές αναρτήσεις, εκτύπωσα τα νέα εξαρτήματα και τα τοποθετήσαμε. Η διαφορά ήταν εμφανής: το ρομπότ απορροφούσε καλύτερα τους κραδασμούς και είχε πολύ μεγαλύτερο έλεγχο.

Τέτοια πράγματα με ενθουσιάζουν! Γι'αυτό και με ενδιαφέρει ένας χώρος όπως αυτός της Formula 1, όπου κάθε λεπτομέρεια μετράει.

Οι μηχανικοί της Formula 1 προσπαθούν συνεχώς να κάνουν τα πάντα πιο ελαφριά, πιο ανθεκτικά και πιο εντυπωσιακά, μέχρι τέλους. Είναι το ιδανικό περιβάλλον για να εφαρμόσει κανείς δημιουργικό σχεδιασμό, μεταϋλικά και μηχανικές δεξιότητες ταυτόχρονα — δηλαδή ακριβώς αυτό που θέλω να κάνω.

Πώς σε βοήθησε το να είσαι μέλος του MakerLab στην πορεία σου μέχρι τώρα;

Βασικά, τα περισσότερα από όσα ξέρω, το έμαθα στο MakerLab: προγραμματισμό, ρομποτική, ακόμα και ανώτερα μαθηματικά. Αλλά το σημαντικότερο είναι ότι μου δίδαξαν την κριτική σκέψη και έχει ριζώσει μέσα μου η σημασία της πειραματικής μάθησης και του να βγάζω τα δικά μου συμπεράσματα. Ο μέντοράς μου είναι εξαιρετικός – ενθαρρύνει την αυτονομία και τη συνεχή αυτοβελτίωση.

Τι συμβουλή θα έδινες σε νεότερους μαθητές;

Θα έλεγα στους νεότερους μαθητές να είναι επίμονοι, να δουλεύουν σκληρά και να επικεντρωθούν στην ανάπτυξη δεξιοτήτων επίλυσης προβλημάτων. Η ρομποτική, ο προγραμματισμός και η τεχνητή νοημοσύνη δεν είναι υποχρεωτικές γνώσεις, αλλά όσοι τις μαθαίνουν, αποκτούν ουσιαστικές δεξιότητες με αξία σε κάθε τομέα της μελλοντικής αγοράς εργασίας. Η ραγδαία εξέλιξη της τεχνητής νοημοσύνης σε βιομηχανική κλίμακα που συμβαίνει αυτή τη στιγμή σημαίνει ότι στο μέλλον τα πάντα θα περιστρέφονται γύρω από την αυτοματοποίηση και τη ρομποτική - δείτε απλώς πώς αυτή τη στιγμή εκπαιδεύουν ρομπότ να μαζεύουν φράουλες!